Cliffs of Moher

Hallo allemaal,

Na een rustige week is het weer tijd voor een update vanuit het regenachtige Dublin, Ierland.

Een tijd geleden zijn wij, mede dankzij de SU (Student Union) , naar de Cliffs of Moher gegaan. De Cliffs of Moher liggen aan de westkust van Ierland. Zoals de naam al enigszins voorspeld, zijn dit prachtige cliffs die je een uitzicht geven over de North Atlantic!

Deze dag, aangezien het op zijn minst 3 uur duurt om daar te komen, was erg lang, maar bijzonder indrukwekkend. De busreis gaf iedereen een oud schoolreisje gevoel, waarin veel gepraat werd over de diverse studies - stages en landen waar iedereen vandaan komt.

Eenmaal aangekomen bij de cliff, wat een enorme verschijning is (Zie foto's!), ging iedereen zijn eigen weg en hadden we de mogelijkheid anderhalf uur rond te lopen. Ik heb er voor gekozen om de rechterkant op te gaan en niet de uitstulpingen te bezoeken. Wel heb ik de O'Brien's Tower beklommen en vanuit daar nog een prachtige selfie gemaakt (Aanrader bij de foto's!)
Na een goed uur vonden de weergoden het mooi geweest en besloten ze ons eens goed te verassen, zoals wel vaker gebeurd hier in Ierland. Ook hiervan is een prachtige foto van gemaakt, terwijl we stonden te schuilen in de O'Brien's Tower!

Volledig doorweekt kwam iedereen daarna de bus weer in. Volgende busstop was de Aillwee Cave en de bijbehorende vogel(show).
Omdat onze buschauffeur weinig haast had op deze regenachtige dag, mistten wij helaas de show. Een selecte groep koos er vervolgens voor om de cave te bezoeken. Sommigen bleven achter in verband met de natte kleren + de kou van de cave. (booehoee)

De cave zelf is een indrukwekkend natuurverschijnsel met als hoogtepunt het verhaal van de gids. De beste man vertelde dat de grot was ontdekt door een herder en zijn hond, die uiteraard een konijn achterna zat. Hij vertelde het verhaal en liet ons inleven in de herder. Vervolgens verteld hij dat de herder, ruim honderd jaar geleden, uiteraard geen zaklamp had maar alleen een kaars tot zijn beschikking had. De volgende zin die hij uitsprak was: "Stel je eens voor als zijn kaars uit zou gaan"

Vervolgens was het letterlijk en figuurlijk, 'pitchblack darkness'. Nog nooit in mijn leven was het zo donker. Je kon, wederom letterlijk en figuurlijk, geen hand voor je ogen zien! Na een goede 30 seconde gingen de lampen in de grond weer aan en kon iedereen bijkomen van deze unieke ervaring.

Na de cave hadden we nog 45 minuten over voordat de bus terug zou gaan naar Dublin. Een enkeling koos ervoor om terug te gaan naar de bus, terwijl ik met een aantal anderen er voor koos om alsnog de vogels te bezoeken. Helaas was er geen birdshow, maar het bekijken was ook zeker de moeite waard. Een aantal van ons had zelfs de kans om een vogel, Calvin welteverstaan, te voeren.

Na een lange busreis terug kwamen wij weer aan op campus, waarin iedereen een warme douche nam en de dag goed werd afgesloten.

En dat is het dan al weer voor deze week! Volgende week krijg ik bezoek en zal ik daarom het een en ander gaan bezoeken,

Tot de volgende keer!